Księżycowy Lampion

 Wiadomo, że w filozofii istnieją różne poglądy i spojrzenia na tą samą rzecz. Wiadomo też, że każdy człowiek, gdyby musiał wybrać jedno z twierdzeń filozoficznych na konkretny temat - to byłoby kilka grup postrzegania tej samej sprawy, gdyż każdy jest inny i ma odmienny charakter oraz różne poglądy. Według tego faktu możemy uznać, że spór faktycznie jest jedną z istot filozofii. Przecież wśród dyskusji o różnych poglądach można wynieść bardzo wiele ciekawych i wartościowych rzeczy. Czasem też można stwierdzić, jaki pogląd filozoficzny na dany temat jest najwłaściwszy - albo ogólnie, albo dla nas samych, bądź też dla grupy osób myślących podobnie do nas. Niezgodności w kwestiach filozoficznych dowodzą, że jednak nie tylko spór jest istotą tej nauki. Rzuca on światło na inne jego cechy. Systematyczna refleksja i wnioski z niej pochodzące są podstawą do filozoficznego samorozwoju każdego człowieka. Podejście do problemów uczy nas poznawania odmienności innych w tej kwestii oraz w kwe...

W starożytnym Egipcie był stworzony i uznawany tzw. kalendarz słoneczny. Posiadał on 3 pory roku. Każda z nich oznaczała uwarunkowanie zachowania się Nilu w danym okresie czasu. Zaczynał się od jesieni, po której przychodzi zima, a po niej lato. W każdej porze roku czas jej trwania wynosił 4 miesiące. Jesień, czyli pora wylewu, nazwano Achet. Jego cztery miesiące, w których Nilowy poziom wód wzrastał, nazywały się po kolei - Thot, Paophi, Athyr, Choiak. Okres jesienny trwał od 19 lipca do 15 listopada. Pora wzrastania, czyli zima, miała nazwę Peret. Nilowa woda wtedy obniżała swój poziom, ale nie było jej mało, tylko umiarkowanie. Jego miesiące to - Tybi, Mechir, Phamenot, Pharmuti. Ta pora roku trwała od 16 listopada do 15 marca. Szemu, czyli lato, to pora żniw. Woda Nilu obniżała się w tym okresie bardzo mocno. Miesiące trwania tej pory roku to Pachons, Pauni, Epiphi, Mesore. Czas kalendarzowy w egipskie lato przypadał od 16 marca do 13 lipca. Czas od 14 do 18 lipca, to dni epagomena...

 Każdy człowiek, gdy poznaje coś mu nowego, tworzy swoje dociekania i oceny tejże rzeczy/osoby/sytuacji. To normalne zjawisko, pomaga nam się czegoś trzymać, jeśli chodzi o subiektywne opinie każdej osoby. Przedstawię Wam 3 stany teoretyczne, które tworzymy w takiej sytuacji. Pierwszy z nich nazywa się stanem teologicznym. Jest on oczywiście przemijający, gdyż jest to tylko jakiegoś rodzaju zarys tworzenia się naszego zdania/osądu na konkretny temat. Zazwyczaj bywa on bardzo mocno niedoskonały, gdyż opiera się na tym, co wpierw nam się wydaje. Drugi z nich, następujący po tym pierwszym, nazywa się stanem metafizycznym. Jest również przejściowy, lecz może nam nieco namieszać w kwestii opinii na bazie naszych osobistych przemyśleń - właśnie z powodu nadmiernej subiektywności, zamiast obiektywnego podejścia do sprawy bywa bardzo mylący. Trzeci z tych stanów nosi nazwę pozytywnego. Trzeba zaznaczyć, że jako jedyny z trzech jest najbardziej zbliżony do prawdziwego i sprawiedliwego osądu...

 Duchy, jeśli chcą, to mogą ukazywać się w różnym wieku im odpowiadającym. Jeśli więc raz pokażą się jako osoba starsza, a raz jako dziecko - to oznacza to, że duch tej osoby postanowił to zrobić w konkretnym celu. Otóż duchy mają opcję decydowania o tym, w jakiej postaci wiekowej się pokażą konkretnej osobie w różnych sytuacjach. Mogą zarówno ukazać się w postaci bezcielesnej, jako światełko, a mogą też to zrobić tak, że widać ich dokładnie tak, jak wyglądali w chwili umierania. Decydują o tym z prostego powodu - dostosowują rodzaj swojego wyglądu do tego, jak dana osoba może zaakceptować i przyjąć ten wygląd. Dla rodziny i przyjaciół będzie to wygląd taki, jakim go zapamiętali. Dla małych dzieci ukażą się w postaci dziecka. Natomiast dla obcych osób mogą wyglądać zwyczajnie, lub tak, jak w chwili umierania, w tej samej lub lepszej wersji. Dla osób, które mają wyższy poziom rozwoju duchowego - mogą ujawniać się jako białe światełko. Z kolei dla tych, których bardzo nie lubią - mog...

 Osoby, które są dotknięte tą grupą dolegliwości psychicznych, często miewają zaburzenia myślenia. Najczęściej są to przerwy w toku myślenia, różne wstawki w ciągu myśli chorego, oraz rozkojarzenie, które może, lecz nie musi być skutkiem napięcia lub stresu. Przerwy podczas myślenia to inaczej otamowanie, bardzo często dotykające schizofreników. Objawia się tym, że chory mówiąc bądź myśląc na dany temat - nagle nie umieją pociągnąć tego dalej. Jest to chwilowe. Porównuje się to do uczucia nagłej pustki w głowie. Wstawki w myśleniu, inaczej mantyzm, to natłok wątków, które poruszamy w dyskusji. Polega on na tym, iż rozmawiając o jednej rzeczy, nagle, przy chwilowej zmianie toru tematu, z którego zeszliśmy - spontanicznie ciągniemy ten nowy wątek. Rozkojarzenie w trakcie myśli/dyskusji, które występuje nagminnie, to zaburzenie, przez które chory jest odbierany jako niezrozumiały lub zrozumiały po części - dlatego, że podczas rozmawiania nie umie się skupić na dyskusji, i odbiega w ja...